نشانه هاي عاقل

امام حسين فرمود: عاقل، با کسي که مي ترسد او را دروغگو پندارد هم سخن نمي شود، از کسي که مي ترسد او را رد کند درخواستي نمي کند، به کسي که مي ترسد او را بفريبد تکيه نمي نمايد و به کسي که به اميد او اطميناني نيست اميد نمي بندد.

 ...

استاد شهید مطهری در جلد دوم کتاب «حماسه حسینی»، به بررسی شعار های عاشورا پرداخته و توصیه های ارزشمندی را به کسانی که در این ایام عزاداری می کنند، کرده است.

جریان لیلا و حضرت علی اکبر علیه السلام 

 تحریف تعداد کشته شدگان در روز عاشورا 

 وقایع شب عاشورا 

« حمله به خیمه ها »



چــــون كــــه سبــــــط مصطفـــــى، در كــــــربــلا

شـــــد بــــــه غــــــــدر اهــــل كوفــــــه، مبــــتلا





ســــى هــــــــــــــزار، از نانجــــيــــبان پلــــيــــد

كــــــــه هــــــــمــــه بــــودنــــد، اتــــباع يــــزيــد





در زمــــيــــن كــــربــــلا، گــــــــــــرد آمــــدنــــد

رو بــــه روى خــــرگــــهــــــــش ، اُردو زدنــــــــد





ابــــن ســــعــــــــد نــــانجــــيــــب و دد شعــــــــار

بــــوديــــش، فــــرمانــــدهى بــــر سى هـــــــــزار





آن پــــليــــــد رجــــــــس و نــــحــــس رو سيــــــاه

كــــرد در فــــرمــــاندهــــى، ديــــنــــش تــــبـــــاه





داد فرمــــان ، عــــصر تاســــوعــــا، ز كــــيـــــــن

حــــمــــلــــه‏ور گــــردنــــد، بــــر ســــالار ديـــــن





پــــس ســپــــاه كــــفــــر، جــــنبـــيدى زجــــاى

حملـــــــه‏ور گـــــــشتنــــد با صــــد هوى و هاى





چــــون صــــداى هــــاى و هـــــو، زينب، شنيد

ســـــــر زخـــــــيمــه كـــــــرد بـــــيرون و بـديد





رفــــت ســــوى خــــيمــــــه ســــبــــط رســــول

ديـــــــد نـــــــور چــــــــــشم زهـــــراى بـــــــتول





گــــفـــــت: اى جــــان بــــرادر، كــــن نــــظــــر

حـــــــمــلـــــــه ايـــــــن قوم كافــــر، را نگــــــر





گــــفت: خــــواهــــر گــــو كــــه عــــباس غيور

يابد اكــنون، او بـــــــه نـــــــزد مـــــن، حــــضور





پــــس بــــفرمــــودى بــــه عــــبــــاس رشيــــد

رو بـــبـــــيـــــن ايـــــــن قــــــوم جـــــبّار پـــلـيد





ايــــن هيــــاهــــو چــــيست و أيـن يورش چرا؟

چيست اين غـــوغا و ايــــــن شـــــورش چـــرا؟





رفــــت عــــباس رشــــيـــــــد و گــــفــــتشــــان

چــــيســـــــت اين غوغــا و دعـــــوا، اى خســان





پاسخــــش گــــفــــتــــند آن قــــوم عــــنـــيــــد

مـــــقصد مــا هســـــــت، بيعـــــت با يــــــزيــــد





بــــازگــــشــــت عــــبــــاس نــــزد آن امـــــــام

پـــــــاسخ آنـــــــان، نـــــــمــــودى او، بـيـــــان





گــــفــــت: يــــك امــــشــــب از ايــــن قـوم دغا

مهلـــــــتى شـايـــــــد بــــگيـــــــرى، بـــــهر ما





تــــا بــــه درگــــــــــاه خـــــــــداى بــــی نيـــــاز

ما بـــــه صــــــبح آريـــــــم امـشب، با نمـــــــاز





بــــاز عــــبــــــــاس عــــلــــمــــدار غــــيـــــور

رفـت و مهلـــــــت خــــواست ، زآن قــوم كفـور





نــــه زعــــعجــــز و نــــه زتــــرس و نــه نـياز

بـــلكـــه از بـهـر دعـــــــا و هـــــــم نمــــــاز





پــــس گــــرفتند مــــهلت آن، عــــبّاد حـــــــــق

در شب عــــــاشـــــــور و بـــــــردنـــــدى سبق





از هــــمه عــــبّاد آن، عــــهـــــــد و زمــــــــان

بلكه از عبّـــــاد أيـــن هفـــــت آســــــمــــــان





بودشـان آن شــــب، هــــمــــه راز و نــــيــــاز

بــا خـــداونــــد قــــديــــــــــــر بـــىنــــيــــاز





"فــــالــــيا" مــــیبــــاش، از اهــــل نــــمــــاز

تــــا شــوى محــــشور تــــو، بــــا اهــــل راز

الف:بیعت خواستن یزید از امام حسین

ج: احیای امر به معروف و نهی از منکر

حادثه كربلا ما به مسائل زیادی بر می خوریم در یك جا سخن از بیعت خواستن یزید از امام حسین و امتناع امام از بیعت، در یكجا دعوت مردم كوفه از امام حسین و پذیرفتن امام ولی در جایی بدون توجه به مسئله بیعت و بدون توجه به درخواست دعوت كوفیان حضرت حسین (ع) از اوضاع حكومت انتقاد می كند. از فساد و حرام خواریها و ظلم و ستم انتقاد می كند و اینجا  امر به معروف و نهی از منكر را لازم می بیند.

...

در ح

شهر ما دامغان از جاهاییه که روز یازدهم تعطیل رسمیه

عکس های روز یازدهم سال های پیش رو براتون  توی ادامه مطلب گذاشتم

امیدوارم خوشتون بیاد

 بس کن رباب نیمه ای از شب گذشته است
دیگر بخواب نیمه ای از شب گذشته است
کم خیره شو به نیزه ، علی را نشان نده
گهواره نیست دست خودت را تکان نده
با دست های بسته مزن چنگ بر رخت
با ناخن شکسته مزن چنگ بر رخت
بس کن رباب حرمله بیدار می شود
سهمت دوباره خنده انظار می شود
ترسم که نیزه دار کمی جابجا شود
از روی نیزه راس عزیزت رها شود
یک شب ندیده ایم که بی غم نیامده
دیدی هنوز زخم گلو هم نیامده
گرچه امید چشم ترت نا امید شد
بس کن رباب یک شبه مویت سپید شد
پیراهنی که تازه خریدی نشان مده
گهواره نیست دست خودت را تکان مده
با خنده خواب رفته تماشا نمی کند
مادر نگفته است و زبان وا نمی کند
بس کن رباب زخم گلو را نشان مده
قنداقه نیست  دست خودت را تکان مده
دیگر زیادت این غم سنگین نمی رود
آب خوش از گلوی تو پائین نمی رود
بس کن ز گریه حال تو بهتر نمی شود
این گریه ها برای تو اصغر نمی شود
***حسن لطفی*** 

در این باره روایت های گوناگونی وجود دارد. اما مجموع این روایت ها و آن چه نزدیک تر به منطق به نظر می رسد، آن چیزی است که شیخ مفید(ره) در کتاب «الارشادات» آورده است. او در بخشی از این کتاب نام ۱۷ نفر از شهدای بنی هاشم در روزعاشورا را ذکر کرده و  نوشته است:«آنان پایین پای آن حضرت در یک قبر (گودی بزرگ) دفن شدند و هیچ اثری از قبر آنان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام ـ علیه السّلام ـ آنان را زیارت می‌کنند و علی بن الحسین ـ علیهم السّلام ـ (علی اکبر) از جملة آنان است.برخی گفته‌اند: محل دفن علی اکبر نسبت به قبر امام حسین ـ علیه السّلام ـ نزدیک‌ترین محل است.»

در بعضی از روایات دیگر از جمله کتاب «کامل الزیارات» جعفر بن محمد قمی هم آمده است: «امام سجاد ـ علیه السّلام ـ (با قدرت امامت و ولایت) به کربلا آمد و بنی‌اسد را سرگردان یافت، چون که میان سرها و بدن‌ها جدایی افتاده بود و آنها راهی برای شناخت نداشتند، امام زین العابدین ـ علیه السّلام ـ از تصمیم خود برای دفن شهیدان خبر داد، آن گاه به جانب جسم پدر رفت، با وی معانقه کرد و با صدای بلند گریست، سپس به سویی رفت و با کنار زدن مقداری کمی خاک قبری آماده ظاهر شد، به تنهایی پدر را در قبر گذاشت و فرمود: با من کسی هست که مرا کمک کند و بعد از هموار کردن قبر، روی آن نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب الّذی قتلوه عطشاناً غریباً»؛ این قبر حسین بن علی بن ابی طالب است، آن حسینی که او را با لب تشنه و غریبانه کشتند. پس از فراغت از دفن پدر به سراغ عمویش عباس ـ علیه السّلام ـ رفت و آن بزرگوار را نیز به تنهایی به خاک سپرد. سپس به بنی‌اسد دستور داد تا دو حفره آماده کنند، در یکی از آنها بنی‌هاشم و در دیگری سایر شهیدان را به خاک سپردند، نزدیک‌ترین شهیدان به امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرزندش علی اکبر ـ علیه السّلام ـ است؛ امام صادق ـ علیه السّلام ـ در اینباره به عبدالله بن حمّاد بصری فرموده است: امام حسین ـ علیه السّلام ـ را غریبانه کشتند، بر او می‌گرید کسی که او را زیارت کند غمگین می‌شود و کسی که نمی‌تواند او را زیارت کند دلش می‌سوزد برای کسی که قبر پسرش را در پایین پایش مشاهده کند.
بنابراین به نظر می رسد گوشه های اضافی ضریح مطهر امام حسین(ع) محل دفن پسر بزرگ ایشان یعنی حضرت علی اکبر(ع) باشد و محل دفن  نوزاد شش ماهه اباعبدالله الحسین(ع) یعنی علی اصغر(ع) نیز روی سینه پیکر مطهر امام حسین(ع) باشد.